พิพิธภัณฑ์ลูฟ มีประวัติความเป็นมายาวนานตั้งแต่สมัยราชวงศ์คาเปเทียง ตัวอาคารเดิมทีเคยเป็นพระราชวังหลวง ซึ่งปัจจุบันเป็นสถานที่ที่จัดแสดงและเก็บรักษาผลงานทางศิลปะที่ทรงคุณค่า ระดับโลกเป็นจำนวนมาก อย่างเช่น ภาพเขียนโมนาลิซา, The Virgin and Child with St. Anne, Madonna of the Rocks ผลงานของเลโอนาร์โด ดาวินชี หรือภาพ Venus de Milo ของอเล็กซานดรอสแห่ง Antioch ในปี พ.ศ. 2549
พิพิธภัณฑ์ลูฟแห่งนี้ มีผู้มาเยี่ยมชมเป็นจำนวน 8.3 ล้านคน ทำให้เป็นพิพิธภัณฑ์ที่มีผู้มาเยี่ยมชมมากที่สุดในโลก และยังเป็นสถานที่ที่มีนักท่องเที่ยวมาเยือนมากที่สุดในกรุงปารีส
พีระมิดแก้ว ซึ่งเป็นสัญลักษณ์สมัยใหม่ของพิพิธภัณฑ์ลูฟ พีระมิดแก้วนี้ถูกสร้างขึ้นมาเมื่อปี ค.ศ.1989 ซึ่งสร้างขึ้นมาภายหลังพิพิธภัณฑ์ลูฟถึงเกือบ 200 ปี จุดประสงค์ก็เพื่อให้เป็นทางเข้าใหม่ของพิพิธภัณฑ์ ซึ่งเชื่อมต่อกับส่วนขยายของแกลเลอรี่และคอมเพล็กซ์ใต้ลานของพิพิธภัณฑ์
นอกเหนือจากพีระมิดหลักที่เป็นทางเข้า ก็ยังมีพีระมิดขนาดเล็กอีก 3 หลังอยู่รายรอบ และนอกเหนือจากความสวยงามแล้ว พีระมิดเหล่านี้ยังทำหน้าที่รับแสงสว่างจากธรรมชาติให้ส่องทะลุลงไปยังคอมเพล็กซ์ด้านล่างได้
พิพิธภัณฑ์ลูฟออกแบบโดย ไอ. เอ็ม. เป หรือ เหย่ว หมิง เป่ย เป็นสถาปนิกชาวจีน-อเมริกัน งานออกแบบของ ไอ. เอ็ม. เป จะมีลักษณะสถาปัตยกรรมแบบโมเดิร์น โดยมีการใช้ หิน คอนกรีต แก้ว และ เหล็กเป็นส่วนใหญ่ ไอ. เอ็ม. เป ได้รับรางวัลพริตซ์เกอร์ซึ่งเป็นรางวัลระดับโลกสูงสุดของสถาปัตยกรรม ในปี ค.ศ.1983
เหตุผลหนึ่งที่งานสถาปัตยกรรมพิพิธภัณฑ์ของ ไอ.เอ็ม. เพ ประสบความสำเร็จก็เพราะมีความงามที่ดึงดูดใจประชาชน ทั้งในลักษณะเมื่อแรกพบและหลังจากได้เข้าสัมผัสเรียนรู้ดูงานภายในอาคาร ประชาชนจะมีความเพลิดเพลินพอใจในตัวสถาปัตยกรรมพิพิธภัณฑ์เองพอ ๆ กับตัวผลงานศิลป์ที่ติดตั้งไว้ในนั้น
พิพิธภัณฑ์ลูฟ เปิดให้สาธารณะชนเข้าชมได้เมื่อปี พ.ศ. 2336 (ค.ศ. 1793)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น